Je kind opvoeden zonder belonen of straffen, werkt dat écht?

Je wilt graag dat je kind leert wat goed gedrag is, grenzen begrijpt en rekening houdt met anderen.

Maar… hoe doe je dat zonder elke keer in de valkuil van belonen of straffen te stappen?

Want zeg nou eerlijk:

  • Een sticker werkt. Even.
  • Een time-out geeft rust. Soms.
  • Een snoepje als beloning voelt onschuldig. Tot je kind ernaar gaat vragen. Elke dag.


Je vraagt je misschien af: Is opvoeden zonder belonen of straffen dan wel mogelijk – of is dat gewoon weer zo’n ‘nieuwe opvoedhype’?

Het eerlijke antwoord? Ja, het kan. En nee, het is geen hype.
Maar het vraagt wel een andere blik op gedrag, verbinding en wat je je kind écht wilt leren.

Wat belonen en straffen eigenlijk doen

Op korte termijn lijken ze effectief.
Maar op lange termijn bouwen ze afhankelijkheid op van externe controle:

  • Kinderen gaan gedrag vertonen om een sticker, een snoepje of een compliment te krijgen.
  • Of ze gedragen zich goed uit angst voor straf of teleurstelling.


Wat ze NIET leren:
👉🏻 Waarom hun gedrag belangrijk is.
👉🏻 Wat hun keuzes doen met anderen.
👉🏻 Hoe ze zelfregulatie opbouwen.

En dat is precies waar het misgaat.

Een kind dat alleen ‘lief’ is voor een beloning, leert niet wat vriendelijkheid ís.
Een kind dat iets stiekem doet uit angst voor straf, leert niets over verantwoordelijkheid nemen.

Maar wat dan wel?

Een kind opvoeden zonder belonen of straffen betekent niet dat alles mag.
Het betekent: je kind begeleiden in het leren van gedrag van binnenuit, met echte aandacht voor de onderliggende behoefte.

Kinderen gedragen zich niet om jou te plagen.
Ze gedragen zich zoals ze zich voelen.
En gedrag is altijd een vorm van communicatie.

Het vraagt dus:

  • Kijken onder het gedrag
  • Regels vervangen door ritme en herhaling
  • Consequent zijn zonder dreiging
  • Verbinding boven controle


Dat is geen ‘softe’ opvoeding. Dat is geleid leiderschap.

Wat de wetenschap zegt

De Noorse psycholoog Hedvig Montgomery stelt:

“Kinderen hebben geen beloningen of sancties nodig om te leren wat goed is.
Ze hebben betrokken ouders nodig die rustig blijven en het gedrag begeleiden – keer op keer.”

Ook onderzoek van Alfie Kohn (auteur van Punished by Rewards) laat zien dat belonen en straffen:

  • De intrinsieke motivatie ondermijnen
  • Vertrouwen in de ouder-kindrelatie verzwakken
  • Kinderen afhankelijk maken van externe goedkeuring


Wat werkt dan wel?
Warmte + grenzen + ruimte om te oefenen = gedragsontwikkeling van binnenuit.

Precies wat we bij Oer Ouderschap Verbinding en Zelfvertrouwen noemen.

Voor jonge kinderen (1–6 jaar)

In deze fase begrijpen kinderen oorzaak-gevolg nog beperkt.
Ze leren vooral door herhaling, nabootsing en de regulerende nabijheid van jou.

Straf geeft paniek. Belonen geeft verwarring.
Wat helpt is: begrenzen + nabij blijven + woorden geven.

Wat kun je doen?

  • Zeg: “Ik stop je even, dit is niet oké” i.p.v. “Als je nog één keer… dan…”
  • Benoem het gewenste gedrag: “We doen zachtjes.” i.p.v. “Niet slaan.”
  • Laat emoties bestaan zonder ze weg te straffen of om te kopen
  • Herhaal, herhaal, herhaal


Je bent het anker, niet de politie.

Voor oudere kinderen (7–12 jaar)

Zij hebben meer zelfreflectie, maar ook meer gevoel voor rechtvaardigheid.
Straffen voelt snel onrechtvaardig. Beloningen worden snel manipulatie.

Ze willen begrijpen, gehoord worden en invloed ervaren.

Wat kun je doen?

  • Laat je kind meedenken over oplossingen
  • Leg uit waarom grenzen bestaan (“We doen dit zodat iedereen zich fijn voelt”)
  • Gebruik natuurlijke gevolgen i.p.v. straf (bijv. “Als je je spullen niet inpakt, dan mis je misschien iets morgen – dat mag je dan oplossen”)
  • Geef vertrouwen om fouten te maken – en ruimte om verantwoordelijkheid te nemen


De 3 meest voorkomende valkuilen

  1. Belonen zonder het te beseffen “Wat goed van jou, jij krijgt straks een extra koekje!” → Dit lijkt onschuldig, maar koppelt gedrag direct aan beloning.
  2. Straffen met woorden “Nu ben ik heel teleurgesteld in jou.” → Emotionele straf zorgt voor schuld in plaats van groei.
  3. Te veel uitleggen Te veel praten (‘uitleggen waarom iets fout was’) terwijl je kind overstuur of in conflict is, helpt niet. Eerst reguleren, dan reflecteren


👉 Merk je dat belonen en straffen vaker terugkomen als jij zelf gespannen bent? Lees dan Waarom jouw stress het gedrag van je kind beïnvloedt voor meer inzicht in dit onderliggende patroon.


Tot slot: je kind opvoeden zonder belonen of straffen werkt – als jij het durft

  • Het vraagt vertrouwen in het leerproces.
  • Het vraagt rust in herhaling.
  • En vooral: het vraagt een shift van controle naar verbinding.


Geen kind wordt zelfverzekerd van een beloning. Geen kind wordt veerkrachtig van straf. Ze worden sterk van:

Jouw nabijheid
Jouw voorbeeld
Jouw vertrouwen in hun groeiproces.

En dat is exact waar de pijlers Verbinding en Zelfvertrouwen samenkomen.

Je hoeft niet alles goed te doen.
Je hoeft alleen te blijven begeleiden.
Zonder stickers. Zonder strafstoelen.
Maar met rust, ritme en relatie.

Elk gezin heeft weleens strijd, twijfel of chaos. Misschien help jij iemand op weg door dit te delen.

Andere blogs voor jou